Otwarcie wystawy zbiorowej podsumowującej warsztaty fotograficzne zorganizowane przez stowarzyszenie DESCARTES pt. „StreetFoto plus”

Wystawa ta składać się będzie sponad trzydziestu fotografi będących efektem dwumiesięcznej pracy piętnastu autorów – uczestników realizowanego przez stowarzyszenie DESCARTES projektu warsztatów fotografii ulicznej „Street Foto. Siedlce moje miasto”. Składały się one z cykly wykładów, plenerów i konsultacji. Warsztaty prowadzili Mateusz Grybczynski, Joanna Kinowska, Katarzyna Kiki Krzykowska, Maks Skrzeczkowski i Marcin Sutryk, Do wystawy zostały wybrane najlepsze prace ukazujące wieloaspektowy obraz Siedlec. Każde zdjęcie ukazuje miasto, ujęte w sposób oczywisty lub zaskakujący, prezentując tym samym miasto znane-nieznane. Zaprezentowane fotografie przedstawiają miejsca najczęściej odwiedzane przez siedlczan, jak również zapomniane, schowane w osiedlowych podwórkach. To galeria miejsc, twarzy, sytuacji… Te zdjęcia mogą wprawić w zachwyt, sprowokować uśmiech lub też skłonić do refleksji.

Autorzy wystawy: Renata Ciok, Mariusz Cudny, Aneta Durka, Marcin Garucki, Damian Hardej, Ola Jurkowska, Magdalena Kąca, Izabela Kuniewicz, Jarek Kurzawa, Krzysztof Miduch, Dorota Pogorzelska, Adrian Rykiel, Aleksander Skums, Kamil Soseński, Łukasz Wawrzyszczuk

Projekt powstał w ramach działań Stowarzyszenia DESCARTES dzięki współfinansowaniu Miasta Siedlce.

Wystawie powarsztatowej towarzyszyć będą równolegle trzy odrębne, autonomiczne wystawy fotograficzne

„PLECY” Mateusz Grybczyński
Mateusz Grybczyński ur. 1984. Pracuje jako grafik 3D. Od 2008 roku spędza większość wolnego czasu na fotografowaniu swojego miasta. Założyciel www.PolishStreetPhotography.com, internetowej społeczności skupionej wokół fotografii ulicznej. Jego zdjęcia zawsze pokazują niepozowane momenty. Autor obsesyjnie przygląda się miastu które odsłania się dopiero kiedy patrzymy na nie przez obiektyw aparatu. Odnajduje piękno wśród najprostszych emocji i gestów tłumu ludzi na ulicach miasta. O swoich zdjęciach pisze: “Moje projekty nigdy nie zaczynają się i nie kończą. Są destylowane ze zdjęć które robię każdego dnia.” Wystawa “Plecy” jest wyrywkiem z nieskończonego projektu z którego autor planuje wydać album. Autor wykorzystując stylistykę i podejście fotografii ulicznej pokazuje człowieka w bardzo specyficzny sposób. Fotografując swoich bohaterów od tyłu wykorzystuje fantazję odbiorcy do dopełnienia wizerunku postaci. Nie pokazuje nam kompletnej sylwetki lecz skłania do złożenia całości w naszej wyobraźni. Formalny podział na górę i dół wynika z instynktownego podejścia autora który nie stawia sztywno granicy podziału postaci.

„THE UNDERPASS” Katarzyna Krzykowska
Cykl „The Underpass” jest niezamkniętą obserwacją socjologiczną tego co się dzieje w warszawskich podziemiach. Dzisiejszy świat rządzi się określonymi zasadami, które nie dość, że nie są ustalone to również nie mogą być zmienione przez nas. Miniony kryzys ekonomiczny, jak i postępujący konsumpcjonizm wymaga od człowieka coraz cięższej i dłuższej pracy. W rezultacie ludzie stają się cieniami przemykającymi przez podziemia z domu do pracy, bądź z pracy do domu. Zdjęcia są konfrontacją przekraczania granicy między światem jasnym, tego co dane i oczywiste, a światem podziemi, gdzie następuje zawieszenie zasad obowiązujących na górze i weryfikacja kim tak naprawdę są ci niewidoczni przechodnie.

„POWIDOKI” Marcin Sutryk
Zjawisko powidoku polega na nakładaniu się obrazów na siebie. Jeśli przez dłuższą chwilę patrzymy na czarny kwadrat, a następnie przeniesiemy wzrok na białą ścianę, nadal będziemy widzieć ów kwadrat. To fizjologiczne zjawisko staje sie dla mnie pretekstem do rozważań na temat procesu postrzegania i poznania świata przez człowieka. Widzenie to czynność trwająca w czasie. Jego dynamika polega na ruchu oka „ślizgającego się” po powierzchni przedmiotu. Ruchu łączącego zatrzymane na moment spojrzenia, rzucane w różnych kierunkach, w jedną całość. Postrzeganie nie jest jedynie prostym przeniesieniem jednego obrazu na drugi. W procesie tym nakładają się na siebie nie tylko obrazy przedmiotu znajdującego się bezpośrednio przed oczami. Na rzeczywisty (aktualny) obraz przedmiotu nakładane są obrazy, które widzieliśmy nawet dużo wcześniej (w filmie, reklamie, idąc ulicą), mniej lub bardziej świadomie wydobywane z zakamarków pamięci. W postrzeganiu uczestniczy nie tylko przeszłość lecz także i przyszłość. Do procesu tego wnosimy zarówno balast obrazów pochodzących z doświadczenia oraz nastawienie i wyobrażenie tego, co zobaczę za chwilę. Razem tworzy to horyzont oczekiwań, który kieruje przebiegiem percepcji. Postrzegany widok jest więc konstrukcją, łączącą to, co się dzieje przed, po i pomiędzy pojawianiem się obrazów w świadomości. Obraz widzianego przedmiotu nie wynika jedynie z czynności patrzenia, lecz jest wytworem, w którego powstaniu uczestniczy pamięć, rozumienie (myślenie), poznawanie.

Wernisaż:
2015.11.21. godz. 12:00, Centrum Kultury w Lublinie, ul. Peowiaków 12, hol przy Oratorium (parter).

Organizatorzy:
Stowarzyszenie „DESCARTES”
Akademia Odkryć Fotograficznych
Pracownia Promocji Dziedzictwa Kulturowego Centrum Kultury w Lublinie